Mijn moeder vertelde vandaag een oorlogsverhaal. Ze woonde als 11-jarig meisje aan de Heggerenkweg, dicht bij de Baronnenlijn, het spoor van Apeldoorn naar Hattem. Een spoor waar de Duitsers goederen over vervoerden en dat voor de geallieerde vliegtuigen dus een belangrijk was in de weken voor de bevrijding.
Zo ook op 6 april 1945, ruim een week voor de bevrijding, net zo'n zonnige dag als vandaag. Zoals vaker ging het luchtalarm af en de kinderen (en hun ouders) wisten dat ze dan een schuilkelder of andere schuilplaats moesten zoeken.
Vaak was het een alarm voor iets ver weg, maar deze dag niet. Nu kwam het heel dicht bij en dook een jager, al schietend, schuin naar beneden. Even later volgde een bommenwerper, een oorverdovend kabaal, stofwolken en gillende buren.
Enkele indrukwekkende momenten, die 75 jaar geleden nog steeds vers naar boven komen.
---
Er zullen ongetwijfeld nog veel meer van dit soort verhalen zijn.
Deel ze met elkaar in deze groep en zorg dat we op deze manier toch nog aandacht kunnen besteden aan 75 jaar bevrijding.
Helaas kunnen veel van de geplande activiteiten niet doorgaan. Het delen van de verhalen mag nooit stoppen!