Minimaal twee keer in de week ga ik op de fiets van Vaassen naar Heerde via het Spoorfietspad (het Baronnelijntje) een lekker recht fietspad van en naar plaats van bestemming zonder voorbij suizende auto’s. Waar ik dan zeer ontspannen op mijn e-bike geniet van het bos, het boeren-landschap en op donderdag ook nog even onderweg mijn groentepakket ophaal bij Marcel.
Er valt van alles om van te genieten, de everzwijnen die langs het pad de grond om hebben gewoeld opzoek naar een lekker hapje of de fruitbomen waar de appels zichtbaar beginnen te rijpen. Een jonge roofvogel die vlieglessen krijgt of de hazen die weg schieten en de kraampjes bij de boer langs de weg. Deze keer kwam ik een mevrouw tegen die een klein bosje hei op haar stuur had. Ze had een fiets helm op en vertelde dat ze helemaal via Elburg en Vierhouten gefietst had en nu op weg naar huis was, Vaassen. We fietsten samen verder en spraken over hoe we genoten van dit en andere fietspaden. Toen ik vertelde wie ik was werd ze helemaal enthousiast want ze had mijn moeder en de buren van mijn moeder goed gekend. Ik werd ook helemaal blij van deze ontmoeting ik ben daardoor de volgende dag ook even op de hei bij Gortel gaan kijken, even kijken hoe de bijen vliegen, altijd weer een plaatje en natuurlijk een lekker ijsje. Terwijl ik foto’s sta te maken hoor ik achter me "ooooh een fotograaf daar durf ik het wel aan te vragen". Of ik van twee jonge dames op van die stoere scooters een foto wil maken. Nooit een vervelend moment als je er even stil bij wilt blijven staan.