Het regende al de hele dag, van die regen waar je verschrikkelijk nat van wordt en liever binnen blijft. Daar stond ze met een rood hoofd aan mijn deur met een bakje in de hand onder een grote rode paraplu, mijn Antilliaanse vriendin. Ze zijn me vergeten af te bellen zegt ze, ik heb twee pannen pompoensoep gemaakt voor 30 personen. Lekker met ketoembar, gemberpoeder en bouillonblokjes en maakt daarbij de gebruikelijke armbewegingen. In het bakje, zag ik, zat ook nog een lepel zure room en een beetje peterselie.
Ik luister naar haar hele verhaal die me in geur en kleur word verteld. Ik denk ondertussen na wat ik zou doen want voor 30 personen pompoensoep is wel veel om in je eentje op te eten. Weet je wat, zeg ik, we vriezen het in en we maken de Dak en Thuislozen in Apeldoorn er volgende week woensdag blij mee. Tijdens de gastheer avond eten ze binnen bij Menora en dan is een extra kopje pompoensoep een welkome afwisseling. Zeker met dit weer. Haar hoofd wordt nog roder en schamper laat ze me weten dat de meeste soep al is verdeeld onder de buren, broes en zussen, vrienden en kennissen en de rest vries ik zelf ook altijd in voor ons zelf als ik geen zin heb om te koken.
