Een discussie in een super over het verplicht dragen van het mondkapje is zondagmiddag uit de hand gelopen. Een man van 42 werd aangehouden omdat hij twee toezichthouders in de winkel bedreigd zou hebben. Sinds 1 december 2020 is het dragen van een mondkapje verplicht in alle openbare en overdekte ruimten, in het onderwijs, het openbaar vervoer en bij contactberoepen.
Vervolgens zien we overal rondslingerende mondkapjes. Sinds 14 dagen pak ik ze op, die ik tijdens mijn tochten tegen kom “In sommige zit nog een glimlach” Ik heb er al plus minus 50.
Bij de Super, bushaltes maar ook gewoon op straat of in het buitengebied bij de autowegen en stoplichten gefrustreerd van de mens afgerukt. Het ene kapje heeft een kapot bandje. Weggegooid. Niks meer waard. Sommige zijn keurig opgevouwen en van stof. „Weggewaaid uit een jaszak.”
Je kan inmiddels op elke hoek van de straat van die wegwerp exemplaren kopen en zijn verkrijgbaar in verschillende kleuren en maten ja zelfs in voordeelverpakking. We hebben ze op verschillende plekken klaar liggen voor gebruik. In je jaszak, handtas of fietstas, auto of voor het grijpen op de keukentafel.
Een niet-medisch mondkapje zou de kans verkleinen dat het coronavirus via druppels uit mond en neus wordt verspreid en vervolgens haalt iedereen zijn schouders op en doet een beetje lacherig het mondkapje op als we de super binnen lopen. Toch zijn we niet blij met de beslagenbrillen en dat we die vriendelijke glimlach van een buurvrouw of buurman niet meer kunnen zien. Sommige buren passeren elkaar en herkennen elkaar niet eens meer. Waar ik me het meest aan erger is dat die mondkapjes overal in onze omgeving rondslingeren als zwerfvuil en ik kan me toch niet herinneren dat meneer Rutte ergens heeft gezegd “geeft niet wij ruimen het wel op” Ik vraag me af gaan wij hier zo slordig mee om omdat we het er eigenlijk niet mee eens zijn???
