Speciale uitzending „Herrijzend Nederland", 4 Mei 1945, pl.m. 9 uur: „Met ingang van morgenochtend, 5 Mei, 8 uur, capitulatie van alle troepen tegenover de 21e Engelsche Legergroep. Hierdoor worden Nederland en Denemarken met inbegrip van Helgoland en de Friesche Eilanden alsmede NoordWest-Duitschland vrij, resp. over gegeven".
Op enkele punten in Epe, waar men zoo gelukkig is over radio-ontvangst te beschikken, verwekte dit bericht fel-uitslaande vreugde. Als een loopend vuurtje ging de blijde mare over het dorp. Bij de commando-post der N.B.S. (Nederlandsche Binnenlandsche Strijdkrachten, niet te verwarren met de N.S.B.) en bij de Coöperatie, waar de heer van Waardenburg zijn toestel, tot genoegen van het algemeen, regelmatig inschakelt, was al zeer spoedig een groote menigte bijeen. Ook het toestel ten gemeentehuize werd voor het open raam gezet, zoodat zich ook daarvoor velen opstelden om de uitzending aan te hooren.
De golf van ontroering was zoo mogelijk nog grooter dan bij onze eigen bevrijding. Groote opluchting over het lot van onze landgenooten in het barre Westen vond haar reactie in een luidruchtige stemming, welke al gauw werd overstemd door het knallen van schietwapens van allerlei soort en kaliber, waarmede de N.B.S.ers hun vreugde demonstreerden. Telkenmale werd het Marktplein hel verlicht door het afsteken van vuurpijlen en zelfs vuurwerk.
Zij, die luisterden naar de radio, verkeerden in spanning om zelf het groote nieuws te vernemen; een spanning die nog toenam toen voortdurend marschmuziek weerklonk, in afwachting als het ware van komende dingen. Men veronderstelde zelfs reeds dat weldra de stem van onze beminde Landsvrouwe zou weerklinken. Wat weet een gewoon burger tenslotte af van de beslommeringen die aan een dergelijke belangrijke gebeurtenis moeten voorafgaan? Hij verwacht in zoo'n vreugde-oogenblik immers alles wat maar te verwachten valt?
Na een korte pauze in de muziek, weerklinkt dan het plechtig „Wilt heden nu treden", — welk een beteekenis krijgen thans die woorden: „Die daar nu onzen vijand slaat terneer". Deze vindt haar vertolking in het dankgebed dat zich daarop in den aether voortplant tot in een eeuwigheid van ruimte en tijd. Na een vrij langdurig intermezzo van muziek klinken dan verschillende stemmen uit den luidspreker om uiting te geven in de vreugde over de bevrijding, onder wie verschillende bekenden. Namens de Hollanders in het Zuiden wordt een „tot spoedig weerziens toegeroepen aan het zoo juist bevrijde gebied. „Ik ben nu heel gauw bij je" zegt weer een ander tot vrouw en dochter. Ook Engelsche en Amerikaansche vrienden wenschen geluk en eindigen met „God bless you all". Het „God save the King" en het Amerikaansche Volkslied besluiten de uitzending.
De vreugde onzer dorpsgenooten, die zich Vrijdagavond reeds tot middernacht uitte, vond een waardig besluit in het concert, dat de Koninklijke Harmonie Zaterdagavond in de muziektent uitvoerde. Na het Wilhelmus, dat met ontbloote hoofden werd aangehoord door de saamgestroomde menigte, klonk het Engelsche Volkslied. Hierna werden een groot aantal nummers ten gehoore gebracht, welke telkenmale 'n hartelijk applaus verwierven. Na afloop bleven velen nog tot zeer laat in opgewekte stemming bijeen.
Ook de N.B.S.ers bleven in „Het Wapen van Epe" nog lang gezellig bijeen onder zang, muziek, voordracht en dans.
