Gelijk hebben is niet altijd het belangrijkste en soms zelf een beetje lastig. We zijn allemaal veel mondiger geworden en onze meningen worden door veel meer verschillende factoren gevormd dan vroeger. Het lijkt er op dat we allemaal onze eigen unieke manier hebben ontwikkeld bij het beleven van conflicten en vormen van onze mening. Dat klopt ook wel want we doen allemaal ons eigen onderzoekjes en met elkaar praten is lastig. Daar hebben we weinig tijd voor druk, druk, druk..... Zelfs in deze tijd waar we allemaal even stil zijn gezet. Bovendien komen er allerlei complot theorieën langs de ene nog geloofwaardiger dan de ander. Je moet je eigen mening wel eens wat kracht bij zetten om om gehoord te worden....toch?
In de kerk word er veel gepraat over vergeving en verootmoediging en de laatste tijd merk ik bij mezelf dat ik niet zo vergevingsgezind blijk te zijn als ik denk dat de bedoeling is. Als er meerdere keren dezelfde irritatie langskomen wordt het voor mij steeds moeilijker om daar dan positief naar te blijven kijken.
Tijdens een dialoog probeer je niet een standpunt te verdedigen maar ga je samen op zoek naar de consensus. Bij een consensus hoef je het niet compleet met elkaar eens zijn maar er ontstaat wel een gezamenlijke overeenstemming. Doordat je geluisterd hebt naar elkaars mening en gedachtes over bepaalde onderwerpen en kun je beter van elkaar begrijpen waarom de een anders reageert dan de ander en zul je begripvoller met elkaar om kunnen gaan.
Hieronder een filmpje van Koolulam (klik voor meer info) waarin Israël zingt voor harmony om de wereld aan te moedigen. Hoe mooi is dat.